قبل از انتخابات مجلس هشتم ، به اصرار بعضی بزرگان برای احقاق حق به شورای نگهبان رفته بودم درورودی شورای نگهبان یکی از نمایندگان به ظاهر اصولگرای مجلس هفتم را دیدم ، هیکلی درشت داشت و ریشی بلند چون طالبان - شاید یک قبضه بیش از طالبان - کت و شلواری گشاد بر تن و بر روی کت چفیه ای انداخته بود ! علیرغم این همه عناصر ارزشی ! او را هم رد صلاحیت کرده بودند! شاید خود را چنین آراسته و چفیه را به شفاعت آویخته بود تا در محضر شورای نگهبان برهانی قاطع بر تایید صلاحیت عرضه نماید !
نمی‌دانم طبع نقادی بود یا غیرت دفاع از چفیه – همدم و همراه بسیجی - که نتوانستم تحمل کنم ، پس فرصت را غنیمت شمردم ، با احتیاط و ادب ازاو پرسیدم : « میدانی این چیست ؟ » و با دست گوشه چفیه را در مقابل دیدگانش گرفتم ، منتظر پاسخ او نماندم چرا که یقین داشتم نمی‌داند .
به او گفتم : چفیه که به غلط به آن چپیه می‌گویند ، دستاری عربی است که از چریکهای فلسطینی به رزمندگان و بسیجیان رسیده است ، همراه و همدم بسیجی و دستار شهادت است ، او مونس شبهای تاریک سنگر ، محرم اسرار خیبر و حامل اشکهای حیدر است ، در جبهه به آن هفت کاره که نه، همه کاره میگفتیم ، هنگام نماز سجاده عبادت ، حوله حمام هنگام غسل شهادت ، سفره نان و پنیر سخاوت ، مرهم زخم و جراحت ، سایبان گرمای سوزان و حافظ جان در سرمای زمستان بود ، در تنگاتنگ نبرد عرق پیشانی مجاهد را می‌گرفت و دستبند هنگام اسارت بود . چه سخت بود ، جزیره مجنون گردان قمر بنی هاشم ، در برابر دیدگان ما بچه های گردان حضرت قاسم (ع) را از سنگرها بیرون میکشیدند و با چفیه خودشان دستانشان را می بستند .
ای عزیز آنچه گفتم حکایت چفیه در جبهه های نبرد و شهادت بود و اما امروز در عرصه سیاست و قدرت ، چفیه ابزاری برای ریا است ، دستاویزسیاست است برای قدرت و نردبانی برای ریاست . میترسم اینبار با چفیه خودمان نه دست و پا که چشم و گوش و دهانمان را ببندند ! چفیه همان حبل الهی است که ما را به مناجات چاه کوفه می رساند ، چفیه مرهم پهلوی شکسته و صورت نیلی است ، چفیه تسکین زخم مسمار و آخرین یادگار گودال قتلگاه است . حرمتش را پاس بداریم و با آن زنگار از آیینه زلال آیین محمدی بزدائیم .
17/6/1387
رمضان المبارک 1429
دکتر مهدی خزعلی 
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر